
Parametry toczenia – dobór parametrów obróbkowych
— 7 listopada 2017
TEWY Nr 1/2018 (15) – Parametry toczenia 760.45 KB 10151 downloads
Parametry toczenia - dobór parametrów obróbkowych to odpowiedzialne i trudne zadanie...Parametry obróbkowe, w tym parametry toczenia (ilustracja 1), stanowią wyzwanie dla każdego technologa.
Kup w księgarni: TeWy Nr 1/2019 (21) Dobór parametrów toczenia – rozszerzony plik o doborze parametrów toczenia. 9 stron wraz z tabelami materiałowymi. |
Do technologicznych parametrów skrawania w ramach toczenia zalicza się:
- prędkość skrawania vc [m/min] (1) – D – średnica obrabianego przedmiotu; n – prędkość obrotowa przedmiotu obrabianego (napędu głównego)
![]() |
(1) |
- prędkość obrotową napędu głównego n [obr/min];
- posuw roboczy niezależny minutowy f [mm/min] (3) i zależny [mm/obr] (4) – odległość o jaką przemieści się narzędzie podczas jednego pełnego obrotu przedmiotu obrabianego;
![]() |
(2) |
![]() |
(3) |
- głębokość skrawania ap [mm] – odległość między powierzchnią obrabianą a powierzchnią obrobioną (4) – d – średnica przedmiotu obrabianego; d1 – średnica powierzchni przedmiotu obrobionego
![]() |
(4) |
Klasyczne tokarki
W przypadku tokarek konwencjonalnych dobór parametrów rozpoczynano od określenia prędkości skrawania vc by w kolejnym kroku wyznaczyć z klasycznego równania (1) wartość prędkości obrotowej n dla danego zabiegu. Podana we wzorze średnica D oznacza średnicę obrabianą. W przypadku toczenia powierzchni czołowej przyjmowało się średnicę maksymalną.
Dobraną wartość prędkości obrotowej n porównywano z szeregiem Renarda R20 lub R40. Konwencjonalne tokarki (ilustracja 2) nie zapewniają bezstopniowej zmiany prędkości obrotowej. Dobór prędkości obrotowej n napędu głównego polegał na porównaniu wartości obliczeniowej z R20 lub R40 (w zależności od tokarki) i wybraniu prędkości n najbliższej, lecz niższej. Bardzo rzadko wartość wyznaczona była zgodna z wartością z szeregu Renarda.
Kluczowym zadaniem był dobór prędkości skrawania vc, którą określano na podstawie wzoru empirycznego uwzględniającego rodzaj obróbki, materiał obrabiany, materiał narzędziowy. Współczynniki dobierano z danych tabelarycznych. Współczesne zastosowanie tego algorytmu jest utrudnione ze względu na niepełne dane tabelaryczne. Wynika to z faktu wprowadzania nowych materiałów narzędziowych oraz obrabianych. Prace nad uzupełnianiem danych tabelarycznych nie są podejmowane. Systemy CAM, CAE i systemy eksperckie zmieniły podejście do doboru parametrów skrawających.
Dobór parametrów toczenia
Współcześnie dobór parametrów obróbkowych to w pierwszym kroku bazowanie na parametrach sugerowanych przez dostawców narzędzi skrawających. W przypadku materiałów trudnoobrabialnych należy bazować także na badaniach służących określeniu optymalnych parametrów. Nadrzędnym kryterium optymalizacji jest koszt obróbki. Przy obróbce materiałów trudnoobrabialnych okres trwałości ostrza, a także czas główny maszynowy stanowią podstawowe kryteria optymalizacji. Ilustracja 3 przedstawia algorytm doboru parametrów obróbkowych.

Ilustracja 3. Algorytm postępowania przy doborze parametrów obróbkowych dla obróbki skrawaniem (toczenia).
Materiał obrabiany
W celu ułatwienia doboru parametrów wykorzystuje się grupy materiałowe ISO. Wyróżnia się 6 grup materiałowych – tabela 1.
Materiał obrabiany |
Oznaczenie ISO |
Przykładowy materiał (forma) |
---|---|---|
stal | P | stal niskostopowa |
stal nierdzewna | M | stal nierdzewna austenityczna |
żeliwo | K | żeliwo szare, żeliwo sferoidalne |
stopy aluminium | N | odlew |
stopy żaroodporne | S | wysokostopowe na bazie żelaza, niklu, kobaltu i tytanu |
stal hartowana | H | hartowana i ulepszana cieplnie |
Rodzaj obróbki
Rodzaj obróbki w przyjętym kontekście nawiązuje do aspektów jakościowych. Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje obróbki: zgrubna, kształtująca oraz wykańczająca. W tabeli 2 przedstawiono poglądowe opisy poszczególnych rodzajów.
Rodzaj: | Charakterystyka technologiczna: |
---|---|
Obróbka zgrubna |
|
Obróbka kształtująca |
|
Obróbka wykańcająca |
|
Warunki obróbki
Na tym etapie doboru parametrów obróbkowych określamy warunki operacji technologicznej (tabela 3) co wpływa na dobór materiału narzędziowego (np. rodzaju węglika z określonymi pokryciami).
Warunki: | Charakterystyka technologiczna: |
---|---|
Dobre | Obróbka ciągła. Wysokie prędkości. Wstępnie przygotowany półfabrykat. Bardzo dobre ustalenie i zamocowanie przedmiotu obrabianego. |
Przeciętne | Obróbka profilowa ze średnimi prędkościami. Półfabrykat to odkuwka lub odlew. Dobre ustalenie i zamocowanie przedmiotu obrabianego. |
Trudne | Obróbka przerywana z niskimi prędkościami. Wady odlewnicze i kuźnicze na powierzchni półfabrykatu. Konieczne zastosowanie gorszego ustalenia i zamocowania przedmiotu obrabianego. |
Katalogi czy to w wersji papierowej czy elektronicznej (np. Sandvik Coromant) prowadzą użytkownika umożliwiając dokonanie pierwszego wyboru i dopasowanie do indywidualnego zadania technologicznego. W przypadku doboru narzędzi skrawających istotną rolę odgrywa doświadczenie i doskonalone inżynierskie bazy wiedzy dostawców narzędzi. Pomimo istnienia klas typowych części maszyn i urządzeń oraz ze względu na wieloczynnikowość samego procesu skrawania, a także na różne metody obróbki skrawaniem istnieje wiele zróżnicowanych narzędzi skrawających.
Toczenie stanowi podstawową metodę obróbki skrawaniem, która jednocześnie dobrze charakteryzuje ogólnie pojmowany proces skrawania. Nieustający postęp technologiczny powoduje zmiany w doborze wartości parametrów obróbkowych. Tabela 4 przestawia wstępne wartości roboczego posuwu zależnego oraz głębokości skrawania w zależności od rodzaju obróbki.
Rodzaj toczenia | Posuw roboczy f [mm/obr] |
Głębokość skrawania ap [mm] |
---|---|---|
bardzo (ciężko) zgrubne | >0,7 | 8 – 20 |
zgrubne | 0,5 – 1,5 | 6 – 15 |
lekko zgrubne | 0,4 – 1 | 3 – 10 |
średnio dokładne | 0,2 – 0,5 | 1,5 – 4 |
wykańczające | 0,1 – 0,3 | 0,5 – 2 |
bardzo dokładne | 0,05 – 0,15 | 0,25 – 2 |
Przedstawiony algorytm postępowania w zależności od dostawcy narzędzi skrawających może być nieco odmienny w szczegółach. Wszelkiego rodzaju katalogi stanowią wsparcie technologa w pierwszym wyborze. Nawet poprawnie dobrane parametry obróbkowe podlegają dalszej optymalizacji. Współczesne systemy CAM w ramach opracowywania programu obróbkowego również dobierają parametry obróbkowe. Niejednokrotnie technolog dokonuje wielu iteracji i analizy wielu wariantów tego samego procesu technologicznego.
Źródła
- Materiały informacyjne firmy SANDVIK Coromant
- Materiały dydaktyczne – Politechnika Krakowska
- Notatki własne autora

Leave a reply
You must be logged in to post a comment.