Techniki Wytwarzania i Procesy Technologiczne
Część klasy dźwignia

Dźwignie – ramowe procesy technologiczne

Dźwignie z technologicznego punktu widzenia można rozważać jako dwie, trzy tuleje połączone ze sobą za pomocą trzonu w jedną całość. Właśnie trzon łączący tuleje w zasadzie uniemożliwia obróbkę części tej klasy na tokarkach. W konsekwencji obróbkę realizuje się na wiertarkach.

Poniższy rysunek przedstawia podział dźwigni ze względów konstrukcyjnych i technologicznych.

Podział części klasy dźwignia.

Podział części klasy dźwignia.

Powyższy podział rodzajów dźwigni obowiązuje dla dźwigni o dowolnej liczbie otworów.


Ramowe procesy technologiczne

W typowych częściach najważniejszą rolę odgrywają otworu i powierzchnie czołowe. Inne zadania technologiczne to:

  • usunięcie nadlewów (frezowanie),
  • wiercenie i gwintowanie innych otworów (z reguły o niewielkich średnicach) na powierzchniach czołowych,
  • obróbka rowka wpustowego (dłutowanie, przeciąganie, wycinanie elektroerozyjne).

Kolejność powyższych operacji w przypadku dźwigni nie jest ściśle określona i nie ma konkretnych wytycznych.

Poniżej ramowe procesy technologiczne części klasy dźwignia:

Ramowy proces technologiczny części klasy dźwignia jednostronna.

Ramowy proces technologiczny części klasy dźwignia jednostronna.

Ramowy proces technologiczny dźwigni dwustronnej z otworem o istotnie większej średnicy względem pozostałych.

Ramowy proces technologiczny dźwigni dwustronnej z otworem o istotnie większej średnicy względem pozostałych.

Przykładem tego typu dźwigni jest ta pokazana poniżej:

Przykładowa dźwignia dwustronnej z otworem o dużej średnicy.

Przykładowa dźwignia dwustronna z otworem o dużej średnicy.

 

Ramowy proces technologiczny dźwigni dwustronnej o otworach o zbliżonych średnicach.

Ramowy proces technologiczny dźwigni dwustronnej o otworach o zbliżonych średnicach.

Pozornie dźwignie wydają się być częściami i nieskomplikowanych procesach technologicznych. Istotną kwestią jest wzajemna wysokość powierzchni czołowych otworów. Jeżeli powierzchnie czołowe wszystkich otworów dźwigni nie znajdują się na jednej płaszczyźnie ustalenie przedmiotu do obróbki nie jest łatwe. W przypadku produkcji jednostkowej należy stosować uchwyty składane (oprzyrządowanie technologiczne), a w przypadku produkcji seryjnej (szczególnie wielkoseryjnej) uzasadnione jest wykorzystanie specjalistycznego oprzyrządowania technologicznego.

W przypadku obróbki wpustu lub wielowpustu tradycyjnie omawia się przeciąganie i dłutowanie. Tu wymieniono także elektroerozyjne cięcie drutem, które ma zastosowanie w produkcji jednostkowej. W przypadku dłutowania istnieją dłutownice do obrabiarek sterowanych numerycznie jako zespół ustalany we wrzecionie.

Źródła
  • Feld M., Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT 2000
  • Kapiński S., Skawiński P., Sobieszczański, Sobolewski J.Z., Projektowanie technologii maszyn, OWPW2002
  • Puff T., Technologia budowy maszyn, PWN 1985

About author

morek

Rocznik 1973. W 1993 skończyłem Technikum Elektryczne Nr 1. W 1998 roku Wydział Mechaniczny Technologiczny i Automatyzacji (obecnie WIP) PW. 1997-2000 konstruktor narzędzi skrawających w F.W.P. VIS S.A. 2004. Doktorat z technologii kół zębatych. Technologie wytwarzania i procesy technologiczne to moja pasja.

Related Articles

Leave a reply

You must be logged in to post a comment.

Kategorie

YouTube



Nadchodzące wydarzenia

Statistics

  • 29 967
  • 8 701 710
  • 7 466
  • 196